หนังนานขนาดนี้ปี 2006 ผ่านมาสิบกว่าปีแล้ว แต่ดีกรีความโหด ไม่ลดลงตามกาลเวลาเลย พอคิดว่าคนสมัยก่อนเขาดูหนังแบบนี้กันก็สยองฮือแล้วครับ พอไปดูรีวิวจากใน IMDB ก็รู้ว่าเป็นหนังรีเมคจากหนังปี 2003 ตอนแรกนึกว่าเป็นต้นฉบับเสียอีก ซึ่งเขาบอกว่าหนังภาคนี้มันดีกว่าต้นฉบับนะ
หนังไม่ได้นำพาความกลัวแบบไม่สมเหตุผล แต่สร้างเหตุว่าทำไมครอบครัวนึงถึงเป็นฆาตรกร ทำไมฆาตรกรที่ถึงมีความผิดปกติ ชอบในการฆ่าคนโดยใช้เลื่อยไฟฟ้า ทำไมครอบครัวนี้ถึงกินเนื้อเหยื่อ แล้วสรรเสริญพระเจ้าที่มอบความอุดมสมบูรณ์มาให้ไม่อดอยาก ทำไมพระเจ้าและการฆ่าคนถึงไปกันได้ในครอบครัวนี้
ความน่ากลัวของหนังเรื่องนี้เหมือนจะเป็นหนังฆาตกรทั่วไป ที่มีผู้บริสุทธ์ไม่รู้อิโหน่อิเหน่เข้ามาตกเป็นเหยื่อของความบ้าคลั่ง กลายเป็นอาหารของความวิปริต เพาะเลี้ยงความพอใจให้กับฆาตรกร แต่จังหวะการสร้างความตกใจ ความกลัว ความสยองให้กับคนดู ถือว่าเหนือชั้นมาก
การเล่าเรื่องไม่ได้ซับซ้อนเข้าใจยาก ต้องตีความมากมาย แต่สื่อสารกันตรง ๆ เลยว่า มนุษย์น่ากลัวที่สุดแล้ว มนุษย์สันดานโหดแบบนี้ยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่
ผมชอบตรงการกลายร่างของครอบครัวนี้นะ ที่เกิดจากการเลิกจ้างงาน การปิดกิจการของโรงฆ่าสัตว์ เหมือนเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ครอบครัวถึงจุดวิกฤติ เลยต้องออกล่าหาอาหารโดยการฆ่าคนแทน
ปกติไหม ผมว่าไม่ปกตินะ แต่มันคือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงของครอบครัวหนึ่ง ตามไปอ่านได้ที่ จากเรื่องจริงของฆาตกรต่อเนื่อง สู่ภาพยนตร์ #สิงหาสับ 2017 จากเว็บสนุกเลยครับ
เอาล่ะ ให้คะแนนไม่ถูกเลย แต่คอหนังสยองขวัญต้องดูหนังเรื่องนี้แน่นอน น่ากลัวมาก ขนาดที่ดูไม่จบ ต้องหิ้วแมคมาดูที่ร้าน Anatomy ถนนโรงเหล้าสาย ข
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น