โฮมังคิวลัส หนังแนวระทึกขวัญจากเกาะญี่ปุ่นที่มาทดสอบความจิตแข็งของคนดู เนื้อเรื่องอยู่บนพื้นที่ชินจูกุ อดีตมนุษย์เงินเดือน ซูซูมุ โนโกชิ ที่ตอนนี้ได้กลายมาเป็นคนไร้บ้านกับรถหนึ่งคันแถมความจำเสื่อม ต้องมาเจอกับนักเรียนแพทย์ขวางโลกอย่าง มานาบุ อิโตะ โดยที่นักเรียนแพทย์คนนี้ต้องการให้โนโกชิเข้าร่วมการทดลองที่ไม่มีทางที่สถาบันทางการแพทย์ไหนที่อนุญาต คือ การทดลองเจาะกะโหลกมนุษย์ โดยหวังว่าจะปลุกสัมผัสพิเศษของมนุษย์ขึ้นมา โดยมานาบุสัญญาว่าเขาจะให้ความหมายในการมีชีวิตอยู่กับโนโกชิ
แต่ทว่าสัมผัสพิเศษที่เขาปลุกขึ้นมานั้นทำให้โนโกชิเห็นภาพประหลาด หากเมื่อเขาปิดตาขวาและมองด้วยตาซ้าย เขาจะเห็นภาพประหลาดที่ซ้อนทับกับคนปกติ เช่น เห็นยากูซ่าเป็นหุ่นยนต์ เห็นอิโตะเป็นน้ำ เห็นเด็กนักเรียนหญิงเป็นทราย และเห็นหญิงสาวประหลาดเป็นคนไร้หน้า เป็นต้น ซึ่งมานาบุอธิบายว่าสิ่งที่โนโกชิเห็นคือภาพจากจิตใต้สำนึกของตัวโนโกชิเอง เห็นในสิ่งที่เป็นอารมณ์ความรู้สึกที่เก็บซ่อนลึกลงไปในใจของมนุษย์ จนทำให้โนโกชิเข้าไปเกี่ยวพันกับคนหลายคนและแก้ปัญหาทางจิตใจให้กับผู้ที่ต้องการ
สิ่งนี้คือ Homunculus จากที่ผมอ่านทั่วไป เจ้าโฮมังคูลัสนี้ มีต้นกำเนิดมาจากการเล่นแร่แปรธาตในยุคกลาง สร้างสิ่งที่เป็นมนุษย์เทียมขึ้นมา ซึ่งมันไม่ได้มีร่างกายเหมือนมนุษย์ทั่วไป อาจจะเรียกได้ว่ารูปร่างของมันคล้ายมนุษย์เท่านั้น ซึ่งในหนังเรื่องนี้โนโกชิสร้างมันขึ้นมาจากจิตใต้สำนึกของตัวเอง โดยสะท้อนมาจากตัวตนที่อยู่ภายในของแต่ละคนที่เขาเห็นเท่านั้น
โดยหนังนำเอาเจ้าโฮมังคูลัสนี้มาใช้ไกด์การเดินเรื่องเท่านั้น แต่ระหว่างทางของเรื่อง ความซับซ้อนของชีวิตมนุษย์ก็ตามมา ซับซ้อนและเข้าใจยากกว่าเจ้ามนุษย์เทียมนี้เสียอีก เอาเป็นว่าดูไปแล้วก็ทำให้ปลงชีวิตเราได้เหมือนกัน เหมือนคำในหนัง “หากต้องการการเหลียวแล ก็ต้องเหลียวแลคนอื่นก่อน” และถึงหนังจะจบด้วยความไม่เข้าใจของตัวผมเอง แต่โดยรวมหนังก็ให้ประสบการณ์และข้อคิดดีดีเยอะเหมือนกัน
สุดท้ายนี้ขอให้ผู้อ่านรักษาเนื้อรักษาตัวของตัวเองและครอบครัวให้ปลอดภัยจากโควิดนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น