หนังซอมบี้ที่เขียนบทและกำกับโดย แซค ชไนเดอร์ เล่าถึงเหตุการณ์ที่ลาสเวกัสโดนซอมบี้บุกจนสหรัฐต้องสร้างกำแพงมาขังซอมบี้ไว้ข้างในนั้น จนมาถึงวันหนึ่งที่ทั้งโลกตัดสินใจให้สหรัฐใช้ระเบิดนิวเคลียร์ขนาดเล็กถล่มซอมบี้ มันก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่ถูกจ้างให้ไปเอาเงินใต้คาสิโน มูลค่า 200 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
ซึ่งทีมที่เข้าไปนำโดยอดีตทหารนาวิกโยธินของสหรัฐที่ผันตัวมาเปิดร้านอาหาร แต่เพื่อเงินส่วนแบ่ง 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐที่สามารถเอามาพัฒนาคุณภาพชีวิตของครอบครัวตัวเองได้ก็ต้องยอมรับภารกิจเสี่ยงตายอีกครั้ง โดยทีมที่เข้าไปก็มีความหลากหลาย มีความเชี่ยวชาญในด้านต่าง ๆ กัน ทหารรับจ้าง นักขับเฮลิคอปเตอร์ นักถอดรหัสตู้เซฟ เป็นต้น
โดยซอมบี้ในเรื่องนี้มีความเป็นมาคือ ตัวต้นแบบหลุดมาจากการขนส่งของทหารสหรัฐเอง ที่ทำให้เกิดการระบาดของซอมบี้ขึ้นในลาสเวกัส โดยหากตัวต้นแบบกัดใคร คนนั้นก็จะกลายเป็นซอมบี้ระดับอัลฟ่า และหากอัลฟ่านี้กัดคนต่อไป ซอมบี้เหล่านี้ก็จะเหมือนซอมบี้ทั่วไป เป็นมดงานรับคำสั่งอัลฟ่าอีกที โดยลักษณะเฉพาะของซอมบี้เรื่องนี้เหมือนเรื่องอื่น ๆ ได้แก่ จุดตายที่ต้องยิงหัวเท่านั้น แต่ความไม่เฉพาะก็มี คือ การที่ซอมบี้มีลักษณะท่าทางเหมือนมนุษย์มากเกินไป ในบางฉากจึงให้ความรู้สึกเหมือนมนุษย์ล่ามนุษย์ด้วยกันเองมากกว่า ส่วนตัวชอบซอมบี้ของสายเกาหลี เช่น Train to Busan หรือ #Alive มากกว่า เป็นซอมบี้ที่ดูแล้วน่ากลัวจริงจริง
องค์ประกอบอื่นในเรื่อง เช่น งานภาพ ฉากบู๊ เพลงประกอบ ต้องบอกว่าดีงามตามแบบฉบับของแซค ชไนเดอร์ โดยเฉพาะเพลงปิดท้ายที่เอาเพลง Zombie ของวง The Cranberries นี่ทำเอาเซอร์ไพรส์มากทีเดียว ส่วนฉากดราม่าในเรื่องส่วนตัวแล้วเยอะจนน่ารำคาญ ฉากดราม่าพ่อลูก เพื่อน หรือแม้แต่ดราม่าสปายที่แฝงตัวมาในทีมก็น่ารำคาญกันไปหมด รำคาญจนรู้สึกตัวเองขี้รำคาญเกินไปหรือเปล่า ฮา
ส่วนตัวไม่ติดอะไรเลย ยกเว้นตัวละครลูกสาวหัวหน้าทีม เคท ที่มีนิสัยโลกสวย เข้าไปช่วยเพื่อนตัวเอง ในเมืองซอมบี้จนทำให้ทีมเดือดร้อน แต่นั่นแหละเหมือนแซคน่าจะชอบตัวละครแบบนี้สักตัว ... ใส่มาให้มันดูงี่เง่าดี
สรุปแล้ว หนังมันส์ดี ยิงยิง ถล่ม ๆ ซอมบี้ก็โหดใช้ได้ แต่ความสนุกความกดดัน ถูกฉากดราม่าทำลายไป/เกือบหมด ถ้าให้คะแนน ขอให้สัก 7 เต็มสิบ หักคะแนนความน่ารำคาญ (อีกแล้ว)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น