โศกนาฎกรรมเครื่องบินตกกลางเทือกเขาแอนดีสที่ปกคลุมด้วยหิมะ ถูกดัดแปลงและสร้างจากเค้าโครงเรื่องจริงในปี 1972 เครื่องบินลำหนึ่งนำพาผู้โดยสารที่เป็นทีมรักบี้มหาลัยและครอบครัวจำนวนสี่สิบคน พร้อมลูกเรือห้าคนเดินทางออกจากอุรุกวัยไปฉลองวันหยุดก่อนจบการศึกษาที่ชิลี โดยเส้นทางที่พวกเขาบินผ่านนั้นต้องผ่านเทือกเขาแอนดีส ที่อยู่ในช่วงของฤดูหนาวมีหิมะปกคลุม การเดินทางพักผ่อนกลายเป็นเที่ยวบินนรก เมื่อเครื่องบินตกกระแทกกับยอดเขาหักออกเป็นสองส่วน
ผู้รอดชีวิตติดไปกับครึ่งลำด้านหน้า ที่ส่งพวกเขาไปอยู่ท่ามกลางหุบเขาหิมะ ที่ความช่วยเหลือเข้ามาไม่ถึง ถึงแม้จะมีเครื่องบินตามหา แต่จุดที่พวกเขาอยู่นั้นเป็นจุดอับสายตาที่ต่อให้เครื่องบินบินวนอยู่ตรงหน้าก็มองไม่เห็น แต่พวกเขายังมีความหวังว่าจะมีคนมาช่วยและเฝ้ารอความช่วยเหลือกำลังจะมาถึง เป็นสิ่งที่ดึงสติพวกเขาให้ยังดำรงตัวในกรอบของมนุษยธรรม แต่พวกเขาจะมีความหวังได้อีกกี่วัน
หากต้องการจะอยู่รอด พวกเขาต้องมีชีวิตอยู่ และหากต้องมีชีวิตอยู่ พวกเขาต้องการอาหาร และอาหารเดียวที่พวกเขามีตอนนี้ หลังจากผ่านเจ็ดวันเจ็ดคืนที่ไม่มีอะไรตกถึงท้อง คือเนื้อมนุษย์ที่ส่วนหนึ่งเป็นเพื่อนสนิท เป็นญาติ เป็นพวกพ้อง พวกเขาจะทำอย่างไร การตัดสินใจ การต่อสู้ระหว่างศรัทธา ความเชื่อในพระเจ้า กับการต้องมีชีวิตท่ามกลางนรกบนความหนาวเหน็บ มีคนเริ่มกินเศษผิวหนังจากบาดแผล มีคนเริ่มคิดอยากจะกินเนื้อมนุษย์ ปัสสาวะกลายเป็นสีดำจากการอดอาหาร มีคนเริ่มกินเชือกรองเท้า มีคนกินบุหรี่ หรืออะไรก็ตามที่ช่วยพวกเขาให้หายหิว
แปดวันท่ามกลางนรกที่หนาวเหน็บ ผู้รอดชีวิตเหลือเพียง 27 คน มีบางคนที่ยังสวดมนต์อ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า บางคนที่บอกว่าหากตัวเองตายก็ยินยอมให้กินเนื้อของตัวเองได้เลย และวันนี้เอง วันที่พวกเขาส่วนหนึ่งตัดสินใจกินเนื้อคน
วันที่สิบผ่านไป พวกเขาจับสัญญาณวิทยุได้ พวกเขากลับได้ยินข่าวร้ายว่าทีมกู้ภัยได้หยุดการค้นหาพวกเขาแล้ว สิ่งเดียวที่พวกเขามีอยู่คือชีวิต ต้องต่อสู้เพื่อรักษามันไว้ กลุ่มคนที่อดทนไม่ยอมกินเนื้อคนก็ยอมที่จะกินในที่สุด เพื่อความหวังที่จะกลับไปหาครอบครัว
ทั้ง 27 คนรอดจนถึงวันที่ 17 พวกเขายอมรับในโชคชะตา เสียงหัวเราเราะกลับมาอีกครั้ง แต่ทันใดนั้นเองพายุหิมะก็ถล่มลงมา ซากเครื่องบินที่พวกเขาใช้หลบภัย กลายเป็นหลุมฝังพวกเขาในทันที นรกกลับมาเยือนอีกครั้งแบบไม่ทันตั้งตัว พายุหิมะถล่มจนพวกเขาจมอยู่ใต้กองหิมะ ใช้ชีวิตอยู่บนช่องภายในซากเครื่องบินที่มีหิมะกลบ ความหวังเริ่มหายไป หายนะเริ่มมาเยือน เพื่อนตายไปต่อหน้าที่ละคนสองคน จนพวกเขาเหลือ 19 คน
วันที่ 18 ของเหตุการณ์เครื่องบินตก พวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ก่อนหน้านี้พวกเขาให้สองพี่น้องทำหน้าที่เชือดเนื้อคนมาให้กิน โดยที่คนที่เหลือไม่ต้องเห็นการเชือดศพให้ลำบากใจ แต่คราวนี้พวกเขาทั้งหมดต่างเห็นด้วยกัน
วันต่อมาพวกเขาพยายามหาทางรอด เดินไปเจอหางเครื่องบิน อีกส่วนที่กระเด็นไปตอนเครื่องบินปะทะตอนเครื่องบินตก พวกเขาเจอแบตเตอรี่เครื่องบิน และต่อสัญญาณวิทยุได้ แต่ไม่สำเร็จ ได้แต่รับสัญญาณจากต้นทางแต่ไม่สามารถสื่อสารกลับไปได้ ในวันที่ 58นั้นเอง พวกเขาได้รับข่าวว่าการค้นหาพวกเขาได้กลับมาอีกครั้ง
วันที่ 61 พวกเขาเลือกคนที่แข็งแรงที่สุดเดินทางข้ามเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ทันทีที่ไปถึงยอดเขา พวกเขากลับเจอภูเขาซ้อนภูเขาอีกหลายชั้นจนไม่เห็นจุดหมาย แต่ก็ไม่ยอมแพ้ สองคนเดินไปต่อกับอาหารที่อยู่ได้สิบวัน จนวันที่ 71 เขาสองคนได้เจอกับผู้คนอีกครั้ง ทางการส่งกำลังช่วยเหลือพวกเขา จนในที่สุดพวกเขาทั้ง 16 คนได้กลับบ้าน ได้รับการต้อนรับกลับอย่างยิ่งใหญ่ เก็บไว้เป็นเรื่องราวเล่าต่อมาจนถึงปัจจุบัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น