วันจันทร์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปวัดบ้านตรัง อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี หรือวัดประเวศน์ภูผา ที่อดีตมีเกจิอาจารย์ชื่อดัง คือ "พ่อแก่เจ้าแสง" ซึ่งท่านได้มรณภาพไปแล้ว เมื่อปี 2560 ซึ่งที่นี่มีสิ่งที่น่าสนใจคือ ศูนย์ศิลปาชีพกลุ่มทอผ้า และพุทธประวัติบนไม้ตะเคียนที่ยาวที่สุดในปัตตานี
ศูนย์ศิลปาชีพกลุ่มทอผ้าบ้านตรัง เป็นศูนย์ที่ตั้งอยู่ในวัดบ้านตรัง เป็นอาชีพดั้งเดิมกลุ่มแม่บ้านบ้านตรัง ที่รวมตัวกันตั้งกลุ่มขึ้น โดยวัตถุดิบนำมาจากที่อื่น เป็นวัตถุดิบสังเคราะห์ทั้งหมด เนื่องจากไม่สามารถผลิตเองในพื้นที่ได้ ซึงตอนนี้ทางกลุ่มก็ได้พยายามคิดลวดลายและสีผ้าเพื่อขยายตลาดเจาะกลุ่มลูกค้ากลุ่มใหม่ให้เพิ่มมากขึ้น
หลังจากนั้น ได้เดินไปชมไม้ตะเคียนแกะสลักเป็นเรื่องราวของพุทธประวัติบนไม้ตะเคียน ที่มีความยาวประมาณ 25 เมตร ซึ่งได้เล่าเรื่องราวตั้งแต่พระพุทธเจ้า ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน และเรื่องราวระหว่างนั้น เช่น การเจอชาวบ้านที่ต้องทนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตาย การปลงผม เป็นต้น ซึ่งเรื่องราวทั้งหมดมี 14 ตอน มีความสวยงาม และน่าจะเปิดเป็นแหล่งท่องเที่ยวให้นักท่องเที่ยวจากต่างชาติเข้าชม
โดยลักษณะการแกะสลัก พี่ที่ไปด้วยบอกว่า ถ้าสังเกตจากตัวบุคคลในภาพแกะสลัก จะเป็นรูปแบบแกะสลักแบบทางล้านนา เพราะจะมีเอกลักษณ์ต่างจากที่อื่น ซึ่งผมก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน เสียดายที่ทางวัดไม่มีคนคอยอธิบายเรื่องราวความเป็นมาของไม้ตะเคียนแกะสลักอันนี้ ซึ่งเป็นที่น่าสนใจมาก
ต่อจากนั้นได้ออกเดินทางมายังโรงเรียนใกล้ ๆ ที่กลายเป็นจุดเช็คอินอีกแห่งหนึ่งของคนที่มามายอ คือ ทุ่งดอกทานตะวัน โรงเรียนบ้านตรัง ซึ่งเด็กนักเรียนที่นี่ช่วยกันปลูกดอกทานตะวัน ตรงลานหน้าอาคารเรียน อาจจะไม่ใหญ่เท่าที่อื่น แต่ก็มีความสวยงามไม่แพ้กัน
จังหวัดปัตตานียังมีสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจอีกเยอะมาก แต่เสียดายที่ทางจังหวัดไม่ได้สนับสนุนเรื่องการเดินทาง หรือการส่งนักท่องเที่ยวจากตัวเมืองไปยังต่างอำเภอ ต้องคอยอาศัยคนในพื้นที่ หรือคนในเมืองที่หลงไปเป็นครั้งคราว พอไม่มีการจัดการอย่างเป็นระบบ กิจกรรมที่ตั้งไว้ก็จะค่อย ๆ ตายจากไป เป็นที่น่าเศร้าใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น